Dendritische Celtherapie (DCT) is een revolutionaire benadering van immuuntherapie om longkanker te bestrijden. In tegenstelling tot traditionele methoden maakt DC Therapie gebruik van het immuunsysteem van het lichaam. Daarnaast biedt het een natuurlijke en chemicaliënvrije oplossing. Recent onderzoek benadrukt de werkzaamheid van DC-therapie bij het activeren van immuunreacties tegen longkankercellen. In proeven werden verschillende DC bereidingsmethoden onderzocht. Waaronder koppeling met chemotherapie, wat resulteerde in bemoedigende immuunreacties en stabilisatie van de ziekte. Het potentieel van Dendritische Celtherapie om immuunreacties tegen longkanker te stimuleren is duidelijk en belooft een nieuwe weg naar betere resultaten.
Traditionele benaderingen om kanker te bestrijden, zoals chirurgie, chemotherapie en bestralingstherapie, zijn al tientallen jaren de belangrijkste opties in de strijd tegen longkanker. De laatste jaren is er echter veel belangstelling voor immuuntherapie. Dit is een revolutionaire aanpak die het immuunsysteem van het lichaam inzet om kankercellen te bestrijden. Een veelbelovende benadering van immuuntherapie is de Dendritische Celtherapie. Dit heeft een aanzienlijk potentieel voor het verbeteren van het vermogen van het lichaam om longkanker te bestrijden. Deze vorm van immuuntherapie is gebaseerd op cellen en is volledig natuurlijk, zonder gebruik van chemicaliën en richt dus geen schade aan het lichaam van de patiënt. In dit artikel leggen we uit wat Dendritische Celtherapie is en welke rol het kan spelen bij de behandeling van longkanker, met informatie uit gerenommeerde medische tijdschriften en klinische studies.
In een recent onderzoek werd de effectiviteit van Dendritische Celtherapie (DC) bij longkankerpatiënten geëvalueerd (bron: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7928408/). Het onderzoek onderzocht verschillende strategieën voor het versterken van de immuunrespons tegen kankercellen door gebruik te maken van DC’s. Die een cruciale rol spelen bij het activeren van het immuunsysteem. Het onderzoek omvatte verschillende methodologieën voor DC preparatie en activatie, waarbij hun combinatie met chemotherapie werd onderzocht.
De initiële fase 1 studie omvatte 16 patiënten met stadium I tot IIIB niet-kleincellige longkanker (NSCLC). Deze patiënten ondergingen DC-immuuntherapie in combinatie met specifieke peptiden om de immuunrespons op te wekken. Ondanks het optreden van lichte bijwerkingen (graad 1 koorts, rillingen, vermoeidheid en pruritus) identificeerde het onderzoek positieve immuunreacties, waarbij bij een subset van patiënten sprake was van terugkeer of progressie van de ziekte.
Een andere benadering omvatte rijpe DC’s te laden met tumorcellen of cellulaire lysaten. Chang et al. voerden een studie uit met rijpe DC’s beladen met tumorcellen uit pleurale effusiemonsters, wat leidde tot stabiele ziekte en verbeterde T-celresponsen. Ondertussen onderzocht de groep van Majordomo en Um DC-vaccins die tumorlysaten bevatten, waarbij immuunresponsen en enige ziektestabilisatie werden waargenomen, weliswaar met beperkte klinische voordelen.
Takahashi en collega’s voerden een retrospectieve analyse uit van NSCLC-patiënten die DC’s geladen met tumorlysaten of peptide-antigenen kregen. Bemoedigend genoeg vertoonden bepaalde patiënten een klinische respons en verlengde overleving. Vooral bij degenen die een hoger aantal DC-vaccinaties kregen.
Om de immuunregulerende paden aan te pakken, gebruikten Ge et al. DC’s geactiveerd door een Toll-like receptor agonist, ontworpen om de onderdrukking of cytokine signaling 1 (SOCS1) te downreguleren. Deze manipulatie resulteerde in verminderde regulatoire T-cellen, verhoogde pro-inflammatoire cytokinen en verbeterde levenskwaliteit van de patiënt. Sommige patiënten vertoonden zelfs verminderde tumormarkers en een verlengde overleving.
Ten slotte werd een gecombineerde aanpak met DC’s en chemotherapie onderzocht door Hu et al. Patiënten die worstelden met gevorderd longadenocarcinoom ondergingen DC-therapie naast intraveneuze chemotherapie, wat leidde tot partiële responsen en verlengde overleving.
De resultaten suggereren dat DC-therapie weliswaar veelbelovend is in het stimuleren van immuunreacties tegen longkanker. Maar, dat verder uitgebreid onderzoek en proeven op grotere schaal noodzakelijk blijven om de klinische voordelen ervan met zekerheid vast te stellen.
Dendritische Celtherapie is een vorm van immuuntherapie die erop gericht is de immuunrespons van het lichaam tegen kankercellen te activeren en te versterken. Dendritische Cellen zijn een type witte bloedcel die een cruciale rol spelen in het immuunsysteem. Deze cellen fungeren als boodschappers en presenteren antigenen (lichaamsvreemde stoffen) aan andere immuuncellen, zoals T-cellen en B-cellen, om een immuunreactie in gang te zetten.
Dendritische Celtherapie omvat een complex proces dat begint met de extractie van de eigen monocyten van een patiënt uit een bloedmonster. Deze cellen worden vervolgens gekweekt tot dendritische cellen en in een laboratorium geprepareerd om specifieke tumorantigenen op het oppervlak van longkankercellen te herkennen. Zodra de Dendritische Cellen zijn “getraind” om deze kankerspecifieke antigenen te identificeren, worden ze opnieuw in het lichaam van de patiënt gebracht via een injectie.
Dendritische Celtherapie houdt een enorme belofte in voor de behandeling van longkanker vanwege het vermogen om een gerichte en robuuste immuunrespons tegen kankercellen op te wekken. Door kankerspecifieke antigenen aan T-cellen en B-cellen te presenteren, instrueren dendritische cellen het immuunsysteem effectief om kankercellen te herkennen en aan te vallen, terwijl gezonde weefsels gespaard blijven.
Er zijn talloze klinische onderzoeken en studies uitgevoerd om het volgende te evalueren de werkzaamheid van dendritische celtherapie bij de behandeling van longkanker. Hoewel de therapie zich nog in het beginstadium bevindt, hebben de resultaten van enkele onderzoeken bemoedigende resultaten laten zien. Deze onderzoeken hebben aangetoond dat Dendritische Celtherapie, indien gebruikt in combinatie met traditionele benaderingen als adjuvante therapie, kan leiden tot een langere overleving en een verbeterde kwaliteit van leven voor longkankerpatiënten.
Dendritische Celtherapie vertegenwoordigt een veelbelovende grens op het gebied van immuuntherapie voor de behandeling van longkanker. Naarmate het onderzoek vordert, hoopt men dat deze innovatieve benadering nieuwe wegen zal openen voor het verbeteren van de reactie van het immuunsysteem tegen longkankercellen. Met de voortdurende vooruitgang in immuuntherapie en een beter begrip van het immuunsysteem, houdt de toekomst grote beloften in voor het verbeteren van de resultaten en het transformeren van het landschap van longkankertherapie.
Palucka, A. K., & Banchereau, J. (2012). Dendritic-cell-based therapeutic cancer vaccines. Immunity, 39(1), 38-48.
Singh, A., & Peppas, N. A. (2014). Hydrogels and scaffolds for immunomodulation. Advanced Materials, 26(38), 6530-6541.
Vansteenkiste, J., Zielinski, M., Linder, A., Dahabreh, I. J., González, E. E., Malinowski, W., … & Jassem, J. (2014). Adjuvant MAGE-A3 immunotherapy in resected non-small-cell lung cancer: phase II randomized study results. Journal of Clinical Oncology, 32(5), 350-356.
Effectiveness of Dendritic Cell Therapy in Lung Cancer Patients.” National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
© 2025 Immucura. All Rights Reserved
